هنر رنگ

رنگ

رنگ ها،نیروها و انرژی های تابنکی هستند که چه بخواهیم و چه نخواهیم ،به صورت مثبت یا منفی بر ما اثر می گذارند.نقاشان شیشه های رنگی(ویترای)برای خلق فضای صوفیانه و اسمانی که فکر بندگان را به سوی معنویت معطوف کنند،از رنگ استفاده کردند.تاثیر رنگ ها نه تنها از نظر بصری ،بلکه از نظر روانشناسی و نمادین نیز باید درک و شناخته شود.

زیبایی شناسی رنگ را می توان رد سه جهت بررسی کرد:

امپرسیون (بصری)

اکسپرسیون (احساسی)

کانستراکسیون (نمادی)

هماهنگی رنگ ها

وقتی مردم از هماهنگی رنگ صحبت می کنند،در واقع اثر کنار هم قرار گرفتن دو یا سه رنگ رو مورد ارزیابی قرار میدن.ازمایش و تجربه با مجموعه  های ذهنی رنگ نشان می ده که قضاوت افراد در مورد هماهنگی و عدم هماهنگی رنگ ها با هم متفاوته.

در اصطلاح عام ،مجموعه ای از رنگ ها زمانی هماهنگ نامیده میشن که از چند رنگ خوشایند و یا از چند رنگ مختلف با درجه تیره روشنی یکسان حاصل بشه .مجموعه های هماهنگ به نظر عام ان هایی هستند که بدون کنتراست شدید رد کنار هم قرار گرفته باشند. در نتیجه هماهنگی یا ناهماهنگی ،به سادگی به معیار خوش امدن یا خوش نیامدن و یا جذاب بودن یا جذاب نبودن بر می گردد.چنین قضاوت هایی عاطفی و شخصی است و عامل عینی ندارد.

هارمونی نتیجه تقارن نیروهاست.

در سال ۱۷۹۷ رامفورد در روزنامه ی ((نیکلسون))ادعا کرد نورهای رنگی در صورتی هماهنگ هستند که پس از مخلوط شدن،نور سفید تولید کنند.البته او به عنوان یک فیزیکدان در مورد نورهای رنگی صحبت می کرد.

اگر به یک مربع سبز خیره شویم وسپس چشمان خود راببندیم،پس تصویری به صورت مربع قرمز خواهیم دید.اگر به مربع قرمز نگاه کنیم،پس تصویر ان سبز خواهد بود.این ازمایش را میتوان با هر رنگی انجام داد و معلوم میشه که پس تصویر همواره رنگ مکمله.

چشم به دنبال ایجاد تعادل خودش می گرده و رنگ مکم درست میکنه.این پدیده رو ((کنتراست پی در پی ))می نامند.